Bij recidief multipel myeloom (MM) is het gebruik van röntgenfoto’s weinig zinvol: botafwijkingen blijven daarop ook na een succesvolle behandeling zichtbaar. ‘Er was al veel onderzoek gedaan naar 18F-FDG-PET-scans, die wél echt de ziekteactiviteit in beeld brengen, maar gek genoeg niet voor recidief MM’, vertelt De Waal. Tijdens haar promotietijd onderzocht zij de waarde van 18F-FDG-PET en twee andere tracers – somatostatine en bevacizumab – voor recidief MM. ‘De kwaadaardige plasmacellen presenteren een verhoogd aantal somatostatinereceptoren op hun oppervlak, en die kun je met somatostatinereceptorscintigrafie in beeld brengen’, verklaart ze. ‘De gedachte achter bevacizumab was dat scans positief zouden zijn vanwege de aanwezigheid van vasculaire endothele groeifactor oftewel VEGF in het myeloom.’
RECIDIEF MULTIPEL MYELOOM
PET-scan biedt mogelijkheden voor diagnostiek en monitoring ziekteactiviteit
Haar proefschrift bestrijkt een waaier aan onderwerpen: van beeldvorming en behandeling van multipel myeloom (MM) tot de prevalentie van trombose bij deze ziekte en het ontwikkelen van MM na een plasmacytoom. Internist-hematoloog dr. Esther de Waal (Medisch Centrum Leeuwarden) komt dan ook met verschillende aanbevelingen. Bijvoorbeeld dat de FDG-PET-scan, die iets zegt over de metabole activiteit van MM, in de toekomst bruikbaar kan zijn voor monitoring van de behandeling. Ook pleit ze voor meer aandacht voor antistolling bij patiënten met MM, en stelt ze dat patiënten met een hoogrisicoplasmacytoom baat zouden kunnen hebben bij systemische behandeling.
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?