Waarom ben je geneeskunde gaan studeren?
‘Als kind was ik onder behandeling van een kinderarts – ik had veel last van eczeem en astma – en kwam ik vaak in het ziekenhuis. Deze arts was een van mijn idolen. Ik vond wat hij deed magisch; dat wilde ik ook! Ik heb tot mijn coschappen altijd gedacht dat ik kinderarts wilde worden en wetenschappelijk onderzoek wilde doen op dat vlak, bij voorkeur in Australië. Dat is gelukt: ik heb in Sydney onderzoek gedaan naar de diagnostische waarde van de PET-scan bij bottumoren bij kinderen. Maar toen ik echt coschappen ging lopen bij de kindergeneeskunde, viel dat best tegen. Vooral de overbezorgde ouders van kinderen die in mijn ogen eigenlijk “niets” mankeerden. Ik was toen 22, 23 jaar en dacht wel eens: Stel je niet zo aan. Nu ben ik zelf moeder en snap ik zulke ouders beter. Ik heb overigens altijd contact gehouden met mijn kinderarts. Toen ik in februari promoveerde, was hij erbij.’
