De eindresultaten van de fase 2-studie HOVON 89 suggereren dat de standaard toevoeging van erytropoëse-stimulerende middelen (ESA’s) aan lenalidomide niet geassocieerd is met een significant betere werkzaamheid bij patiënten met laag- of intermediair-1-risico myelodysplastisch syndroom (MDS).1 In deze gerandomiseerde studie met 184 geanalyseerde deelnemers was toevoeging van ESA’s niet geassocieerd met een significant hogere respons in de vorm van erytropoiese (HI-E) vergeleken met alleen lenalomide. HI-E werd in deze studie voorspeld door de aanwezigheid van del(5q)-cellen, SF3B1-mutaties, hoge percentages beenmerglymfocyten en progenitor B-cellen, een laag aantal mutaties, en afwezigheid van ringsideroblasten. Wel bieden nieuw geïdentificeerde fenotypische en moleculaire markers mogelijkheden voor een gepersonaliseerde behandeling.
Referentie
1. van de Loosdrecht AA, Cremers EMP, Alhan C, et al. Determinants of lenalidomide response with or without erythropoiesis-stimulating agents in myelodysplastic syndromes: the HOVON89 trial. Leukemia. 2024;38(4):840-50
